The Agora Project: Η Δέσποινα Αναστασοπούλου μας συστήνει στην Tortuguita και τη φιλοσοφία του slow living

Μέσα στον περίπλοκο ρυθμό της σύγχρονης ζωής, όπου η ταχύτητα συχνά μας πνίγει, η έμπνευση για αλλαγή πολλές φορές ανθίζει από την ανάγκη για ηρεμία και επιστροφή σε πιο απλούς τρόπους ζωής. Η Δέσποινα Αναστασοπούλου από τη Μυτιλήνη μας συστήνεται σε ένα δικό της τέτοιο ταξίδι με την Tortuguita, ένα brand που αντανακλά τη φιλοσοφία του slow living.

Μέσα από την επανασύνδεση με την τέχνη της βιβλιοδεσίας και της δημιουργίας με τα χέρια, η Δέσποινα μας μιλά για την ανακάλυψη ενός “αργού” τρόπου ζωής που επιχειρεί την επανασύνδεση με τον ίδιο τον εαυτό αλλά και το περιβάλλον.

Κάθε προϊόν της Tortuguita φέρει μέσα του το μήνυμα της απλότητας και της φροντίδας για το περιβάλλον, ενώ η διαδικασία παραγωγής τους έχει εξίσου ενδιαφέρον ως προς τους βιώσιμους τρόπους διαχείρισης. 

Συναντήσαμε τη Δέσποινα και τον πάγκο της στο “The Conscious Pop-Up Market” που διοργανώθηκε από το Impact Hub Athens στο ισόγειο του κτιρίου Olympias το Σαββατοκύριακο 23-24 Σεπτεμβρίου 2023, στο πλαίσιο του “The Agora Project”, ως ένα οικολογικό pop-up market για τη δημιουργία μιας κοινότητας ατόμων και οργανισμών που μοιράζονται την ίδια δέσμευση για την αειφορία και υποστηρίζουν ενεργά τη βιώσιμη κατανάλωση, συμβάλλοντας στη δημιουργία ενός καλύτερου κόσμου για τους ανθρώπους και τον πλανήτη.

Ποια είναι η Tortuguita και πώς ξεκίνησε;

Δέσποινα: Το brand μου είναι η Tortuguita, η χελωνίτσα στα ισπανικά δηλαδή, το οποίο ξεκίνησε το 2018 ουσιαστικά σε μια δική μου στροφή για χαμήλωμα του ρυθμού και της ταχύτητας και επιστροφή στη , μάλλον επανεκκίνηση της δημιουργικότητας και της εργασίας με τα χέρια, της αφής. 

Δούλευα πολλά χρόνια στις γραφικές τέχνες, τις οποίες έχω σπουδάσει, και ήταν η πρώτη μου επαφή με τη βιβλιοδεσία.Κάποια στιγμή απολύθηκα οπότε πήρα λίγο χρόνο για τον εαυτό μου. Έκανα κάποια ταξίδια, πήγα στο Μεξικό για 3 μήνες και στα Βαλκάνια, και όταν επέστρεψα και προσπαθούσα να αναδιοργανώσω τον εαυτό μου, αποφάσισα να ξαναγυρίσω στην βιβλιοδεσία που την είχα χάσει από μικρή και δεν το είχα ακολουθήσει τότε για άλλους λόγους, γιατί είχα άλλες προτεραιότητες. Και έτσι ξεκίνησε η Tortuguita – ξεκινώντας φιλοξενούμενη στο εργαστήριο της δασκάλας μου, φτιάχνοντας τα πρώτα μου ημερολόγια με σκληρά καλύμματα, ντυμένα με υφάσματα, κουμπιά κλπ.

Βρίσκοντας και μια ομάδα, κάνοντας bazaar οργανωμένα (ήμασταν 5-6 άνθρωποι που διοργανώναμε μόνοι μας τα μπαζαρ μας),  μέχρι που κάποια στιγμή έφυγα για την Μυτιλήνη λόγω οικονομικών και δουλειάς, οπότε πήγα να δουλέψω σε ένα συνεργατικό καφενείο κάποιων φίλων, όπου ανακάλυψα ότι δεν μου πάει η εστίαση. Εφόσον από πριν είχα συμφωνήσει με μια φίλη να μοιραστούμε ένα χώρο για να βάλω τα εργαλεία μου και να έχω ένα εργαστήριο να μπορώ να δουλεύω, και έτσι, είπα αφού έχω μπει που έχω μπει σε έξοδα, ήρθε η ώρα να κάνω το όνειρο μου πραγματικότητα, και ξεκίνησα έτσι.

Πώς ακριβώς μπλέκεται η βιωσιμότητα με την Tortuguita;

Δ.: Αρχικά ξεκινώντας πάλι μετά από μια παύση, ξαναφτιάχνοντας ημερολόγια, όπου με γνώρισε και το νησί, το οποίο είναι αρκετά υποστηρικτικό, πλέον είμαι επίσημα η Tortuguita brand σαν μορφή και προσπαθώ γενικά τα χαρτιά που χρησιμοποιώ να είναι πιστοποιημένα για τον βιώσιμο τρόπο διαχείρισης των δασών και για τον τρόπο παραγωγής τους, χωρίς χλωρίνες κλπ. Πάντα προσπαθώ να μην πετάω τίποτα.

Προσπαθώ τα μεγέθη που διαλέγω για τα προϊόντα που φτιάχνω είναι προσαρμοσμένα έτσι ώστε να μην πετιέται χαρτί, στη τελική κι αν περισσεύει κάποιο κομμάτι, να είναι κάποιο κομμάτι ικανό να το κάνω κάτι άλλο. Αυτά που έχω σήμερα ντεκορ στο πάγκο μου είναι τα περισσεύματα που έμειναν μετά το κόψιμο, και επειδή αυτό το χαρτί έχει 5 πιστοποιήσεις, σε επόμενο στάδιο θέλω να το μαζέψω για να αρχίσω να παίζω μαζί του και να το ανακυκλώσω μόνη μου, γιατί ένα κομμάτι που θέλω να ασχοληθώ ακόμα είναι το χειροποίητο χαρτί.